Na gisteravond gaan we met lood in onze schoenen terug naar Hogar. Wéér een hele dag in Hogar. In afzondering met wat speelgoed en verder niets te beleven. Remberto vindt de aandacht leuk. Maar jongetjes, zeker Remberto, willen ook lekker ravotten en rond darren. Het is heerlijk bij hem te zijn. Maar moet dat elke seconde boven op zijn lip?
Remberto is blij ons te zien. De tante die altijd zo stug doet, heeft hem extra mooi aangekleed. Ze verteld ons dat ze zijn kleertjes van gisteren zelf voor hem bewaard. Als hij definitief met ons meegaat, doet zij hem die weer aan.
Zij ziet dat wij somber zijn maar zelf is ze vrolijk. Monter vertelt ze dat zij toestemming geeft Remberto mee te nemen naar het hotel. Maar wel weer voor zes uur terug.
Het was al mooi, maar de zon breekt door. Voor de vorm vragen we nog of het echt mag. Gister is ons toch echt verteld dat, het de bedoeling was dat hij in Hogar blijft. Voor de zekerheid pakken we zijn spullen en snellen weg.
Uitgezwaaid door alle kinderen en de tantes lopen we het gebouw uit. Doei, tot vanavond.
Als we door het hek gaan houdt Remberto mijn hand stevig vast. Voor de veiligheid pakt hij ook mama’s hand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten