“Cappuccino frio, sí” herhaalt Remberto enthousiast. Wij hebben wel behoefte aan een lekker bakkie koffie en Remberto is dol op koude cappuccino met ijs en chocola. De koffieman vertelde trots dat hij, volgens hem, het enige koffiehuis in Trinidad is met een Espresso apparaat. Voldoende reden om weer langs te gaan.
“Cerrado” hangt er achter het hek voor een dichte deur. “Doe maar niet” pluk ik aapie, al bijna halverwege, uit het hek. “Laten we dan bij een Braziliaans restaurant gaan eten” oppert mama plan B. Het buffet van Brasileirhino staat een beetje verstopt op het binnenplaatsje. Maar lekker hoor, er liggen groentes, salades, lasagne en nog veel meer eten dat afwijkt van de standaard pollo. “Waarom zijn we hier nog niet eerder gaan eten?”verwijt mama papa voor de grap. Ik wijs naar Remberto als de schuldige. “Foei, foei papa” kiest hij, met een opgeheven vingertje, snel partij voor mama.
“Laten we naar de film gaan ”stellen we Remberto voor, omdat het toch nog steeds regent. Hij hangt wat op zijn bed. De laatste dagen kwakkelt hij een heel klein beetje. "Ja leuk" antwoord hij voor dat hij in slaap valt. Hij slaapt nog steeds als we eigenlijk al weg moeten. “Zullen we eerst even checken of de bioscoop wel open is?”stel ik voor. Ik ren naar de bioscoop. Is het open dan ren ik terug naar de hoek en sein met mijn armen omhoog; maak Remberto maar wakker het is open. Helaas is de bioscoop alleen op zondag en dinsdag open. Op de hoek sein ik met mijn armen naar beneden; laat maar slapen het is dicht.
De elektra valt weer eens uit. Remberto is wakker en pakt enthousiast zijn lichtje. Druk begint hij heen en weer te lopen. De deur gaat open en weer dicht. “Mama meekomen, ik heb een café op de gang.”
Mama, bestelt koffie, bier, water en mojito’s. “Papa wil jij ook komen?”vraagt hij aan mij, wanneer hij de bestelling van mama op onze kamer komt ophalen. “Cinco dineros mevrouw” moet mama afrekenen.”Tien bier, twee aqua, vino blanco, en acht mojito’s” ga ik ruim over de bestelling van mama heen. “Alstublieft, cinco dinero’s meneer” reken ik af.
Het is pik donker op de gang, ik heb mij computertje meegenomen naar café Remberto. We draaien Peter Pan in onze thuis bioscoop. De stukjes kaas en olijven van mama, de wijn en limonade zorgen voor een echt feestje. Gelukkig gaat het licht pas weer aan wanneer de film bijna afgelopen is.
 |
| nog meer kaas |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten