“Papa wacht even” Remberto laat mijn hand los en gaat een stukje verderop voor me staan. Hij Bukt wat naar voren, tilt zijn rechter knie een beetje op en steekt zijn kont naar achteren. “Papa” roept hij hard en slaat met zijn vlakke hand op zijn omhoog gestoken bil. Joelend rent hij weg, nehnehnenehhe.
Diep beledigd ren ik achter mijn joelende zoon aan. Ik krijg hem te pakken en ken geen genade. Nog een keer, papa nog een keertje.
Remberto is onrustig in zijn slaap. Als hij zich omdraait horen we “gato, gato”. Hij droomt van de kat die hij vandaag heeft geaaid.Voor ik ga slapen laat ik Remberto nog een keer naar de wc gaan. Ik informeer nog naar de gato maar hij is te ver weg om te reageren.
Wiegend op de wc zittend vraagt hij; “papa?”. “Ja” antwoord ik benieuwd. Nehnehnehhe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten