“Papa, papa, paap Paah” Remberto heeft de herhalingstoets ingedrukt. Met zijn hand duwt hij tegen mijn gezicht. ”Papa, Ik wil naar de kamer terug”. Ik duw zijn hand weg, “even wachten, papa is met mama aan het kijken of we nog een tripje kunnen maken”. “Papa, papa” duwt hij mijn bril van mijn neus. “Remberto, ophouden” waarschuw ik hem weer, tevergeefs.
“Niet met je hand tegen mijn gezicht duwen, Remberto” waarschuw nog maar een keer. Ik maak Remberto al langer duidelijk dat hij moet ophouden met deze manier van zijn zin doordrijven. “Papapapapapa” duwt hij zijn hand weer tegen mijn bril. Goed, nu is het genoeg. Mee naar de kamer, papa is boos.
Remberto schrikt, ik neem hem mee en zet hem op zijn bed. ‘Huilend’ glijdt hij er weer vanaf. Hupsakee, zet ik Remberto weer op bed. “Mamita venir” huilt hij namaak. Elke beweging die ik maak houdt hij scherp in de gaten. Het huilen is overgegaan in jammeren en daarna gestopt.
Ik trek hem zijn kleren voor de nacht aan. Remberto doet of hij slaapt en laat het toe. Mama is polshoogte komen nemen en neemt het van mij over. Ik geef hem een paar kusjes en fluister “ik hou van je” in zijn oor. Ik zie dat hij blij is dat ik hem zoen en van hem hou.
Op de gang zoek ik naar nieuwe energie. Derde cd, nummer 13; ‘Got no time voor de corner boys. Down the street making al that noise………. tonight i wanna be with you….’
Ik zet de media player op repeat. Inderdaad, bij bieren en het leven doornemen, het wordt tijd dat we naar huis gaan.
och, ik hoop toch ook zo dat jullie snel naar huis kunnen, ik mis jullie ook eigenlijk wel.
BeantwoordenVerwijderenJackie