 |
| Papa en mama door Remberto |
De ruitenwissers doe hun best. Veel haalt het niet uit. We zien bijna niets door het voorruit. Reden voor onze taxibestuurder het gas eens flink extra in te drukken. Gelukkig regent het maar even. We scheuren door een prachtig groen landschap. Na twee uurtjes staan we bij ons hotel, Buena Vista in…. BuenaVista. 
“Nee, papa pas maar op”. We staan bij een kooi met een Toekan. Ik houd mijn vlakke hand bij het gaas. “De toekan doet dan haaap" Remberto doet een grote hap na, “en dan heb je heel veel pijn” vervolgt hij. Mama komt erbij staan. Ook mama wordt uitgebreid gewaarschuwd. De bek van de toekan gaat inderdaad gevaarlijk ver open.  |
| Bong, heel dichtbij |
“Wilt u beide dit formulier invullen” stoort de receptioniste ons. “Het is kamer twaalf, loopt u mee?” De schuifdeur van onze kamer gaat moeizaam open, later blijkt het mechanisme gewoon stuk. “Is de kamer goed?” vertrekt de vrouw zonder ons antwoord af te wachten. Om de een af andere reden zijn dit soort natuur verantwoorde hotels, waar wij komen, altijd een beetje achenebbisj, ook deze voldoet daar weer aan.
De locatie is werkelijk prachtig, met een schitterend uitzicht over het Ambora Park. Morgen gaan we daar met Remberto een jungletocht maken. Eerst maar eens … jawel, zwemmen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten