Slapen bij het zwembad, woensdag 16 maart 2011



Papa zit op de rode bank in de hal een stukje te tikken. Ik zit samen met Remberto achter de computers van het hotel. “ik wil ook op de computer” drukt hij weer een paar toetsen van mijn toetsenbord in. ”Yo quiero” mokt hij verder bij de computer naast me, de muis in zijn hand. Op het beeldscherm zie ik in een flits ‘Startpagina voor kids’ staan.

Tevreden zit hij nu naast me, met de muis in zijn hand, te computeren. De eerste keer lossen we de puzzel samen op. “Mama, het lukt niet” lukt het pas bij de tweedepoging. Remberto is wat ongeduldig, alle spelletjes zijn nieuw voor hem en dat bevalt hem maar matig.

 

Oma 'Luz'



Op ‘mijn’ computer heb ik ondertussen de email met foto’s van mijn ouders, Hans en Loes geopend. Zij zijn voor ons naar Bakkum geweest en hebben daar een aantal foto’s gemaakt. Hans is nu al zo handig met de computer dat hij achtentwintig foto’s in één mail stuurt. Drie maanden geleden ontving ik nog achtentwintig e-mails met dezelfde foto. Skypen? Dat is voor jonge mensen.

  

Opa 'Han'



"Kijk Remberto” laat ik mijn schat de ontvangen foto’s zien. Het vrolijkt hem weer op. “Kijk ons mini huisje” wijs ik naar een stacaravan. “Ook van Remberto? ” reageert hij hoopvol. “Van Remberto, papa en mama” antwoord ik nog net voor er een nieuwe foto  verschijnt. “Oma Luz en opa Han” herkent hij oma Loes en opa Hans direct. Geëmotioneerd geef ik hem een aai over zijn bol. “Goed zo man, dat zijn opa en oma” geeft zijn herkenning mij een bijzonder, warm gevoel.

 

We zien de zon in de stad ondergaan. Het is nog heerlijk bij het zwembad. Remberto heeft voor ons een flesje wijn uit de kamer gehaald en zichzelf verwendt met Coca Cola. “Een beetje cola, mama. Dat is goed voor de wond op mijn been” wijst hij naar een klein schaafwondje. “Dat komt door papa” verwijdt hij, na twee dagen, zijn vader nog steeds.



Remberto is druk in de weer. “Papa, je moet hier komen liggen” verplaatst hij zijn ligbed tegen de rand van het zwembad. “Jij hier mama, Remberto aqui”. “ ‘s avonds komt er plop, plop licht in het zwembad, verheugd Remberto zich zichtbaar. “De zon is dan weg maar de maan is ook lekker warm. Kijk daar heb je de maan al. Één foto van de maan, papa? Tarjetta?” opent hij de brillenkoker van papa. “Andere kleren” antwoord hij op de vraag wat hij met de kaart voor de kamer gaat doen.

Papa is druk met Remberto, ik luister naar Faithless, het concert van pinkpop 99, waar wij met onze vrienden bij zijn geweest. Het bezorgt me kippenvel. Vooral het nummer ‘God is a DJ’ roept warme herinneringen bij mij op. Het is tijd om naar huis te gaan, naar mijn familie en vrienden. Ik mis ze steeds meer.

Remberto komt terug in zijn pyjama. “We gaan hier slapen” legt hij de handdoeken over de ligbedden heen. Hij vindt het echt reete spannend. Mama, omhelst hij mij stevig, yo quiero luz.

Het wordt steeds donkerder, de maan schijnt zonder veel licht. Het licht in het zwembad blijft uit. Remberto wordt steeds onrustiger en gaat overal opzoek naar licht. Wij genieten nog even van het moment, De Dijk op de achtergrond.

Remberto, zullen we naar de kamer gaan en nog wat gaan eten, vraag ik. Ja graag, zegt mijn mannetje. Vamos.