“Helemaal alleen” is hij nog vast besloten in de lift naar het zwembad. “Jammer” zegt hij en maakt met zijn arm ons jammer gebaar. “Jammer” infomeer ik? Met zijn hand doet hij een pistooltje na. Van mama krijgt hij de sleutelkaart van onze kamer en weg is ie.
Sleepdienst |
“Con mama” bedelt hij op de rand van het zwembad. Mama pakt het fototoestel voor een confronterende foto. Remberto weet wat er gaat gebeuren en verschuilt zich snel achter de ligstoel van papa. Probleempje, wanneer hij nu gaat mokken, gebeurt er niets meer. “Con papa” opent hij de nieuwe onderhandelingen. Papa wil wel, maar speelt ‘hard to get’.
“Eerst met papa zwemmen, dan alleen” belooft hij plechtig. “Kom op, dan gaan we springen” doe ik of ik hem geloof. Gelukkig is het water in de whirlpool lekker warm.
“Grande webo” wijst Remberto, hard lachend, op de lucht in mijn zwembroek. “Stinkkie, stinkkie, knijpt hij zijn neus dicht wanneer de lucht uit mijn zwembroek ontsnapt. Hij heeft grote lol en wil nog een keer de lucht uit mijn zwembroek laten ontsnappen. “Nee, nee” krijgt hij spijt van zijn verzoek om nog een keertje. Met een plons belandt hij in het ‘koude’ deel van het zwembad. “frio papa” protesteert hij luidkeels. Aan zijn hand trek ik hem weer op de kant en laat hem in de whirlpool zakken. “Ooh calliente” geniet hij van het warme water. Ik maak zelf ook een rondje koud en warmwater. Waarna we de hele grap nog eens herhalen, en nog eens, en…
Vijf, zes, zeven, acht. Samen met mama telt Remberto de keren dat hij zijn zwembandje terugslaat. Remberto staat op de rand van het zwembad. Vanaf haar ligbed gooit mama een zwembandje op. Elke keer dat Remberto hem terugslaat is een punt. “Veertig” klinkt het juichend. O ja, dat zelf alleen zwemmen? Ander keertje, misschien! Bloed fanatiek gaan de twee verder, eenenveertig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten