Lusteloos, verveeld, hangerig, we hebben een rotdag.
’s Avonds. De deur van de kamer vliegt open. Daniëlle staat stralend in de deuropening. Gerard, je moet nu komen, zegt ze enthousiast. Nog onbekend waarom, ren ik naar de centrale hal van het hotel. Remberto huppelt, danst, opgetogen met me mee.
“Hola” praat Remberto tegen het beeldscherm. Hij is helemaal op geleefd. “Hola” denkt het mannetje dat hij Skyped. Honderduit praat hij tegen het beeldscherm. Hij praat tegen zijn vriend, Raf, die al in Nederland is.
“Papa, nog een keer” drukt hij weer op het filmpje. Kijk ik tik tegen de grote plantenbak, probeert Remberto de aandacht van Raf te krijgen. Elke keer eindigt het filmpje met handkussen en dikke zoenen tegen het beeldscherm.
Remberto start het filmpje nog een keer. De video boodschap brengt ons weer wat vrolijkheid. Perfecte timing Raf, dank je.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten