“Ik pak de zwemspullen uit, check jij of we al antwoord hebben van de NAS” stelt Daniëlle voor.
We zijn opgetogen vertrokken uit Trinidad. Veertien dagen Santa Cruz en jullie kunnen naar huis, heeft Inés ons lekker gemaakt. Met een kleine marge betekent dat vrijdag 11 maart 2011 naar huis.
Tot dan moeten we het maar zo goed als het gaat uitzingen. Leuk hoor, twee keer per dag uit eten, fijn niets doen. Maar morgen naar huis? Graag.
Gisteren hebben we de NAS een email gestuurd. Of we heel alstublieft mogen weten of er überhaupt nog wat gebeurt. We hebben al geprobeerd dat bij ons begeleidingsteam te achter halen, maar …. stilte.
We worden voor ons gevoel een beetje in de maling genomen. In Trinidad kregen we het advies ‘lekker’ te genieten van de kleine twee weken extra vakantie. Nu we in Santa Cruz zijn worden er, ongevraagd, nog een paar weken extra aangeplakt.
De NAS heeft snel gereageerd. Gelukkig is er niets met Inés aan de hand, Maria Rene is niet meer in beeld. Waarom we dan afscheidt hebben genomen met de woorden “tot snel in Santa Cruz” is mij niet helemaal duidelijk. We worden in ieder geval ook niet meer teruggebeld. De NAS komt met het goede nieuws dat de papieren maandag kunnen worden ingeleverd. Met een klein voorbehoud ‘het blijft Bolivia nietwaar?’
‘Al lijkt het erop dat er niets gebeurt, heb vertrouwen in Inés’, luidt het advies van de NAS. Maandag is de conformidad en de vertaling er dus in Santa Cruz. Het is de tijd dat er in de winkels speciale aanbiedingen zijn, er in de straten spandoeken hangen over het carnaval, de kranten en tv er vol van zijn. In dat land, vertrouw ik er maar op dat Inés weet dat het Nederlands Consulaat in Santa Cruz tot woensdag gesloten is.
Vertrouwen…. duuus.
ai ai das nog ruim 2 weken voor jullie als ik het goed begrijp kunnen jullie dus morgen de aanvraag indienen?, maar einde komt in het zicht heel veel succes en hopelijk volgende week maandag alles in Lima en dan nog ongeveer 8 a 9 dagen en hebben jullie dat roze document wat je zo hard nodig bent en dan op naar huis.
BeantwoordenVerwijderenGeniet nog van het land van jullie zoon , want voor je het weet heb je weer heimwee naar dat mooie land
Gr Tiemen, Anneke, Jonathan en Abigaïl